Γκούναρσον, Γκούναρ

(Gunnar Gunnarsson, 1889 – 1974). Ισλανδός συγγραφέας. Θεωρείται, μαζί με τον Λάξνες, η σημαντικότερη προσωπικότητα της σύγχρονης λογοτεχνίας της Ισλανδίας. Αναχώρησε νεότατος από την πατρίδα του και, όπως πολλοί άλλοι διανοούμενοι συμπατριώτες του, εγκαταστάθηκε στη Δανία. Το πρώτο του μυθιστόρημα, που το έγραψε στα δανέζικα, Οι άνθρωποι του Μποργκ (1912-14), σημείωσε μεγάλη επιτυχία. Ο Α’ Παγκόσμιος πόλεμος του προσέφερε το φόντο σε μια σειρά μυθιστορημάτων. Ανάμεσά τους είναι και το Μακάριοι οι ταπεινοί (1920), στο οποίο ο Γ. υποστήριξε πως η καλοσύνη είναι η μόνη δύναμη που είναι ικανή να νικήσει τη φρίκη του πολέμου. Με το αριστούργημά του Η εκκλησία κάτω από το βουνό (1923-26, το μετέφρασε αργότερα στα ισλανδικά ο Λάξνες), ο Γ. γύρισε σε πιο συγγενικά με αυτόν θέματα: την πείρα της νεανικής ηλικίας του, την αναπόληση των λαϊκών ανθρώπων, τη συνεχή αναζήτηση των λόγων της ύπαρξης. Αφού δημοσίευσε διάφορα άλλα μυθιστορήματα στη δανέζικη γλώσσα, το 1939 ο Γ. γύρισε στην Ισλανδία, όπου ξανάρχισε να γράφει στη μητρική του γλώσσα.